Małe podsumowanie 5 lat rządów Raula Castro

Dzisiaj, w niedzielę, Zgromadzenie Narodowe Kuby ma wybrać nowego prezydenta, szefa rządu i pozostałych 29 członków Rady Państwa, czyli najważniejszego organu wykonawczego Rady Państwa.

Zgromadzenie Narodowe składa się z 614 delegatów z mandatem na pięć lat. Chociaż nie muszą być członkami partii komunistycznej, to jednak większość z nich należy do niej. Novum w aktualnym składzie, wg doniesień Granma Interancional, jest odmłodzenie i odświeżenie szeregów tego ciała ustawodawczego. 

Raczej nie należy się spodziewać większych zmian niż do tej pory.

Tym samym z dniem dzisiejszym mija 5 lat prezydentury Raula Castro, poniżej krótka chronologia najważniejszych wydarzeń ekonomicznych i politycznych:

źródło fot.: elnuevoherald.com

2008: Raul Castro 24 lutego składa ślubowanie jako prezydent Rady Państwa i Rady Ministrów. Ogłasza aby państwowe ziemie rolne niewykorzystywane do tej pory przekazać w dzierżawę prywatnym rolnikom a także znosi zakaz dla Kubańczyków użytkowania infrastruktury turystycznej (pobytu w hotelach dla turystów zagranicznych), wynajmu aut, zakupu sprzętu komputerowego i telefonów komórkowych.
2009: Ustanawia się instytucję zwaną Contraloría General de la República de Cuba (Generalnego Kontrolera Republiki Kuby) celem poprawy dyscypliny gospodarczej i rozprawienia się z korupcją
2010:
- Rząd Kuby rozpoczyna uwalnianie więźniów politycznych skazanych podczas tzw. czarnej wiosny 2003 roku, dzięki zaangażowaniu kościoła katolickiego na wyspie i rządu Hiszpanii.
- Rząd Kuby ogłasza iż celem restrukturyzacji gospodarki w ciągu najbliższych 3 lat zwolni około 500 tysięcy pracowników sektora państwowego i ma nadzieję iż ta grupa wchłonięta zostanie przez tworzący się sektor prywatny i kooperatywy. Wprowadza się modyfikacje w prawie gospodarczym zezwalając na większą swobodę w zatrudnianiu osób przez prywatne przedsiębiorstwa i poszerza się listę zawodów w ramach których można prowadzić prywatną inicjatywę a także żeby ta wykonywała usługi dla Państwa.
2011: Banki państwowe ogłaszają, iż będą udzielać kredytów (niewielkich kwot) prywatnym rolnikom. Rząd znosi surowe restrykcje co do handlu nieruchomościami na wyspie i legalizuje handel używanymi samochodami.
2012:
- Wizyta Bendykta XVI na Kubie (marzec)
- Rząd ogłasza reformę prawa migracyjnego, który ułatwi wyjazdy obywatelom kubańskim z wyspy i wydłuży możliwość pobytu za granicą jak i przyjazdy Kubańczyków, którzy do tej pory nie mieli prawa wjazdu. Nowe prawo weszło w życie z dniem 14 lutego 2013 roku.

autor: Katarzyna Dembicz

 

  

POSTĘP W RELACJACH BRAZYLIA - KUBA W OSTATNIM OKRESIE

autor: Alexis Toríbio Dantas[1]

tłumaczenie: Lech Miodek

 

Kontynuując politykę zagraniczną przyjętą, przede wszystkim, na początku pierwszego okresu rządów  Luisa Inácio Luli da Silva w roku 2002, Brazylia, w ostatnim czasie, zacieśnia więzi współpracy z Kubą w sferze bezpośrednich inwestycji zagranicznych, jak też w poszukiwaniu nowych możliwości wzrostu wymiany handlowej między obu krajami. W czasie wizyty na Kubie w styczniu br,, pani prezydent Dilma Russef poczyniła znaczne postępy na tej drodze zawierając porozumienia gospodarcze, które mogą okazać się  fundamentalne dla przyszłych reform na Wyspie. W ramach tego procesu, podstawowymi elementami zasługującymi na podkreślenie są:

a.  Stymulowanie rozwoju “strefy wolnego eksportu” na Kubie, poprzez finansowanie prac (re)konstrukcyjnych i modernizację portu Mariel przez brazylijską firmę budowlaną Odebrecht;

b.  Rozbudowę rafinerii ropy naftowej w Cienfuegos;

c. Otwarcie specjalnych linii finansowania i kontakty z kierownictwami organizacji zrzeszającymi przedsiębiorców brazylijskich (np. FIESP) i instytucjami rozwoju handlu;

d. Inwestycje w sektorze cukrowym firmy Odebrecht w powiązaniu z kubańską firmą państwową działającą w tym sektorze gospodarki.

Jeśli chodzi o port Mariel, Brazylia i Chiny będą odpowiadać za sfinansowanie większości jego potrzeb inwestycyjnych tak, aby w perspektywie mógł stać się on jednym z największych terminali w Ameryce Łacińskiej. Należy podkreślić udział w przedsięwzięciu brazylijskiego Banco Nacional de Desenvolvimento Econômico e Social (BNDES) i firmy Odebrecht, oznaczający stymulującą rolę banku w procesie internacjonalizacji przedsiębiorstw brazylijskich w kierunku integracji i współpracy płd-płd brazylijskiej polityki zagranicznej w ostatnich latach. Poza renowacją ponad 30 km dróg i budową ponad 60 km infrastruktury kolejowej, zakłada się dodatkowo budowę około 20 km udrożnień kolejowych.  Pogłębienie korytarzy wodnych, fundamentalne dla otwarcia dostępu statkom o dużej wyporności, pozwoli na przyjęcie około jednego miliona kontenerów rocznie.

Poza pracami w samym porcie, przewiduje się utworzenie strefy wolnego eksportu. W tym kontekście, postanowiono zawrzeć porozumienie o budowie zakładu farmaceutycznego finansowanego przez stronę brazylijską, pracującego w oparciu o technologię stosowaną na Kubie, ze szczególnym uwzględnieniem produkcji lekarstw do walki z rakiem[2]. Powyższe należy uzupełnić o rozbudowę rafinerii ropy naftowej w Cienfuegos, aby doprowadzić do zwiększenia jej produkcji z obecnych 65.000 baryłek do 150.000 baryłek dziennie.

Celem nadania bodźca brazylijsko-kubańskim relacjom handlowym, rząd brazylijski zobowiązał się do otwarcia linii kredytowej na 350 milionów US$ dla sfinansowania przez Kubę zakupów artykułów spożywczych, w ramach Programu Finansowania Eksportu (ProEx). Ponadto, uzgodniono otwarcie innej linii kredytowej na 200 milionów US$, przez Izbę Handlu Zagranicznego (Camex), w ramach programu Mais Alimentos (Więcej Artykułów Spożywczych). Celem jest w tym przypadku stworzenie ułatwień dla zakupu sprzętów i nawozów dla rolnictwa. Ze strony kubańskiej, minister Handlu Zagranicznego i Inwestycji Zagranicznych Rodrigo Malmierca, podkreślił zmiany w ustawodawstwie umożliwiające dzierżawę gruntów pod budowę zakładów produkcyjnych i hoteli na okres 99 lat, z możliwością nieograniczonego odnawiania. Biorąc pod uwagę wymienione okoliczności,  przewodniczący Federação de Industrias do Estado de São Paulo (FIESP), Paulo Skaf, zapewnił o udziale tej organizacji w najbliższych Targach Międzynarodowych w Hawanie, w listopadzie br., na których 42 firmy brazylijskie zaprezentują swoje produkty.

Zmianą rzucającą się w oczy było wejście brazylijskiego konglomeratu Odebrecht w produkcję cukru na Kubie. Jest to pierwsza inwestycja kapitału zagranicznego w sektorze cukrowniczym na wyspie od 1959 roku. Poprzez COI (Towarzystwo Robót Infrastrukturalnych), oddział Odebrechtu na Kubie, firma podpisze porozumienie z kubańską firmą państwową  Azcuba w sprawie zarządzania produkcją cukrowni 5 de Septiembre w Cienfuegos, położonej w centrum kraju, przewidujące współpracę przez okres 10 lat dla zwiększenia zdolności produkcyjnych i rewitalizacji cukrowni[3]. Odebrecht, ze swoją silną pozycją na rynku biopaliw w Brazylii, jest jednym z największych producentów etanolu. Jej wejście na rynek kubański oznaczać będzie niechybnie działania w tym kierunku, poza produkcją energii z biomasy. Podobne przedsięwzięcie jest realizowane przez ten konglomerat brazylijski w  Angoli, w formie joint venture, co wskazuje na strategię globalną Odebrechtu. W ten sposób,   z punktu widzenia strategii firmy, produkcja ta ma zwiększyć jej zdolności eksportowe etanolu, chociaż miałoby to oznaczać długi proces niezbędnego inwestowania dla odzyskania zdolności produkcyjnych na Kubie (od dłuższego czasu, olbrzymie tereny rolne są porzucone).

Zagadnieniem kluczowym całego procesu zacieśniania relacji produkcyjnych i handlowych Brazylii z Kubą, którego realizacja poczyniła zdecydowany krok naprzód, może być zakończenie amerykańskiego embargo, co wzmocniłoby uprzywilejowaną pozycję Kuby jako eksportera.

---

[1] ^* Profesor nadzwyczajny na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Stanowego Rio de Janeiro, doktor nauk ekonomicznych Instytutu Ekonomii Uniwersytetu Federalnego Rio de Janeiro (IE/UFRJ).

[2]  Przewiduje się również budowę huty szkła. W tym przypadku, poza strefą portu Mariel. Zakończenie robót, zgodnie z obecnymi przewidywaniami, zakłada się w roku 2014. Brazylijska huta szkła Fanavid będzie odpowiadać za to przedsięwzięcie razem z rządem kubańskim. Około 80% produkcji ma być przeznaczone na rynki zagraniczne.

[3] Cabe salientar que a produção cubana caiu de cerca de 10 milhões de toneladas em 1970 para pouco mais de um milhão de toneladas na última safra.

O wyborach, Kościele Katolickim i Kubańczykach w TOK FM

W ostatnią niedzielę - 3 lutego, na Kubie odbyły się wybory do Parlamentu i władz prowincji. Prawo wyborcze przysługuje Kubańczykom, którzy ukończyli 16 rok życia (bierne prawo wyborcze od 18). Ponad 8 milionów obywateli mogło oddać swój głos w tych bezpośrednich i tajnych wyborach, piątych od 1992 roku, kiedy zreformowano prawo wyborcze. Na listach do Parlamentu znalazł się zarówno Fidel jak i Raul Castro. Nie było jednak dotychczasowego przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego Ricardo Alarcona (reprezentującego tzw. starą gwardię). Z informacji opublikowanych przez Granmę wynika, że aż 67% osób na listach wyborczych to osoby, które do tej pory nie zasiadały w parlamencie kubańskim. Opozycja wzywa do bojkotu wyborów przez oddanie źle wypełnionych kart. 
Wyniki tych wyborów są zapewne do przewidzenia. 24 lutego, a może trochę wcześniej, dowiemy się, kto ponownie będzie przewodniczył państwu, kiedy to Parlament wybierze najwyższe władze, łącznie z Prezydentem.
Ten temat stał się okazją do rozmowy o sytuacji na Kubie, o pozycji Kościoła Katolickiego i samych Kubańczykach w radio TOK FM.

zapraszam do  odsłuchania

"Kubańskie wybory - ''wielka farsa''? Gościem J.Janiszewskiego była dr K.Dembicz"

http://www.tokfm.pl/Tokfm/0,130948.html