Historyczny uścisk dłoni?

źródło: El Pais, http://internacional.elpais.com/

 Uścisk dłoni  Raula Castro i Baracka Obamy, do którego doszło na pogrzebie Nelsona Mandeli, szeroko komentowany w światowej prasie, przeszedł bez echa w polskiej. 

Być może jest to nic nieznaczący gest jak twierdzi część analityków, z pewnością jest przejawem szacunku wobec  siebie obu przywódców i powolnego ocieplania się stosunków kubańsko – amerykańskich.

Co powiedzieli sobie obaj panowie podczas tego 10 sekundowego spotkania? To również jest tematem dociekań.

Z pewnością to ‘przypadkowe’ spotkanie świadczyć może, iż rzeczywiście, oprócz już wygłoszonych deklaracji istnieje prawdziwa chęć dialogu.

Polityka USA wobec Kuby leży przede wszystkim w rękach Kongresu  i polityków kubańskiego pochodzenia. W tym ostatnim przypadku następuje powolna zmiana pokoleniowa, która przyniesie w końcu zdecydowane złagodzenie stanowiska USA wobec Kuby, chociaż nie szybkie z pewnością zniesienie embarga. Diaspora kubańska ulega procesowi latynizacji coraz bardziej przypominając pozostałe wspólnoty emigrantów latynoamerykańskich w USA co z pewnością ułatwi przyszły nieunikniony jednak dialog.

Kubańskie realia również ulegają dynamicznym zmianom. We władzach pojawiają się coraz młodsi politycy a dyskurs polityczny Raula Castro w głównej mierze dotyczy obecnie spraw wewnętrznych Kuby a nie międzynarodowych jak było to w przypadku Fidela.

Może spotkanie to jest jednym z elementów, który ma na celu przyzwyczajanie opinii publicznej do faktu iż Kuba i USA będą jednak zbliżać się ku sobie?

źródło: El Pais, http://internacional.elpais.com/

autor: Katarzyna Dembicz

Prezentacja książki "Relacje Polska - Kuba. Historia i współczesność"

18 grudnia 2013 roku odbędzie się oficjalna prezentacja książki "Relacje Polska - Kuba. Historia i współczesność", na którą serdecznie zapraszamy. Na kanwie powstałej książki odbędzie się również debata na temat obecnych i przyszłych stosunków między obu krajami.

Spotkanie będzie miało miejsce w Kampusie Centralnym UW (Pałac Kazimierzowski, sala im. Brudzińskiego) w godz. 12.00 - 14.00.

Pełen program dostępny w zakładce wydarzenia niniejszego bloga http://quovadiskubapl.blogspot.com/p/wydarzenia.html

Książkę można nabyć za pośrednictwem biblioteki CESLA i tam też zamówić darmowy egzemplarz do  instytucjonalnej biblioteki.

Opublikowana w ramach serii CESLA "Polska i Świat Iberoamerykański", uzyskała pozytywną recenzję profesora Wiesława Dobrzyckiego, której fragmenty przytaczamy poniżej.

***

Recenzja pracy zbiorowej

pod redakcją naukową Katarzyny Dembicz

„Relacje Polska – Kuba. Historia i współczesność”, Warszawa 2013, s. 334.

         Seria wydawnicza CESLA UW pt. „Relacje Polska a świat iberoamerykański” staje się coraz lepsza, czego dowodem jest recenzowany tom poświęcony relacjom polsko – kubańskim. Świadczy o tym najpierw ogólna koncepcja tomu: koherentna i dobrze zaprojektowana.

Wszystkie główne działy i problemy stosunków polsko – kubańskich zostały gruntownie w tej pracy przedstawione. (...)

          Pierwsze dwa teksty omawianej pracy nie dotyczą bezpośrednio relacji polsko-kubańskich, ale są niezbędne.

I tak rozdział napisany przez Katarzynę Dembicz pt.: „Kuba: drogi tworzenia i ewolucji” choć wydaje się obszerny (s. 9-54), jest syntetycznym i dobrze skonstruowanym przewodnikiem po dziejach Kuby kolonialnej i przede wszystkim niepodległej (od 1902 roku). Autorka koncentruje się głównie na procesach demograficznych i gospodarczych, ale ewolucja sytuacji politycznej kraju, a zwłaszcza newralgiczne dla dziejów Kuby stosunki ze Stanami Zjednoczonymi – są przedstawione właściwie i obiektywnie. Także tekst Oscara Barboza Lizano „Środowisko naturalne Kuby a wolność gospodarcza” jest interesujący i potrzebny. Po przeczytaniu tego rozdziału wiedza o stanie środowiska naturalnego Kuby – gdzie zachodzą zjawiska pozytywne, ale i wysoce negatywne – będzie z pewnością poszerzona. Dobre są też stosunkowo obszerne „refleksje końcowe” (s. 84-90) (...)

         Ze wszystkich pozostałych tekstów zbioru najistotniejszy merytorycznie jest rozdział napisany przez Lecha Miodka pt. „Polsko-kubańskie relacje polityczne i gospodarcze w kontekście sytuacji międzynarodowej” (s. 131-170). Przede wszystkim autorowi udało się uniknąć zdominowania tekstu przez kronikę wzajemnych wizyt państwowych i niezliczonych umów, w których zawsze zapewniano „o postępach budownictwa socjalistycznego” w obu państwach oraz o rozszerzaniu i pogłębianiu wzajemnej przyjaźni. Widać, że autor doskonale zna polityczne realia kubańskie i ma swoje, na ogół interesujące i wyważone opinie o różnych aspektach rewolucji castrowskiej. Konkretne wydarzenia i faktografia współpracy przedstawione zostały na tle przemian politycznych w obu krajach. Niezwykle ważny jest też kontekst międzynarodowy, umiejętnie nakreślony przez autora, dzięki czemu lepiej można zrozumieć istotę i ograniczenia politycznych i gospodarczych relacji polsko-kubańskich. Główną wagę przywiązuje autor do analizy stosunków kubańsko – amerykańskich, ale mówi też o meandrach polityki ZSRR wobec Kuby, krytycznym stosunku F. Castro do ZSRR po kryzysie rakietowym; kreśli strategię eksportu rewolucji do Ameryki Łacińskiej czy też interwencje wojskowe Kuby w Afryce. To szerokie spojrzenie na stosunki polsko-kubańskie w ich uwarunkowaniach międzynarodowych i wewnętrznych powoduje, iż rozdział napisany przez Lecha Miodka jest jednym z najlepszych w tym zbiorze.

         Wszystkie pozostałe teksty są także wartościowe i zasługują na publikację. I tak, rozdział Mariusza Malinowskiego „Polonia na Kubie” jest bardzo solidną syntezą dotychczasowej wiedzy na temat polskiego wychodźstwa czy raczej polskiej obecności na Wyspie począwszy od XIX wieku do dziś. Zdecydowanie wartościowy jest tekst tłumaczki i znawczyni kultury kubańskiej Danuty Rycerz pt. „Relacje kulturalne Polska – Kuba”. Szczególnie jej rozważania o recepcji literatury kubańskiej w Polsce i kubańskiej na Kubie (wraz z dwoma aneksami: nr 3 i 4) prezentują wysoki poziom interpretacyjny i dokumentalny. (...)

         Jeśli chodzi o odpowiedź na pytanie „Quo vadis Kuba?” to pewne elementy znajdziemy już w tym tomie, w tekstach L. Miodka i Filipa K. Cerny. Szerszą odpowiedź na ten temat daje w rozdziale pierwszym K. Dembicz (s. 49-52), a przede wszystkim Jacek Padée w cennej pracy pt. „Kubańska opozycja. Próba oceny zjawiska z perspektywy polskiej” (s. 241 – 256). (...)

Pracę zbiorową pod redakcją naukową Katarzyny Dembicz pt. „Relacje Polska – Kuba. Historia i współczesność” uważam za dzieło wysoce wartościowe. Praca w istotny sposób wzbogaca  polską, naukową literaturę latynoamerykańską, powinna też być opublikowana.

Prof. dr hab. Wiesław Dobrzycki

 Warszawa, 23 września 2013

Mandela, Kuba, Afryka

"El pueblo cubano ocupa un lugar especial en el corazón de los pueblos de África" (naród kubański zajmuje szczególne miejsce w sercu narodów Afryki) tym cytatem i wieloma innymi Granma wspomina śmierć Nelsona Mandeli, który w sposób pozytywny oceniał zaangażowanie Kuby w proces emancypacji państw afrykańskich.
W okresie między 1965 a 1990 ta mała wyspa zaangażowała znaczne środki finansowe, ludzkie i zbrojne aby umocnić swoją pozycję w Afryce i na świecie. W sumie w konflikty zbrojne w Afryce  na przestrzeni ww. lat zaangażowanych było ok. 300.00 żołnierzy kubańskich.

Jak pisze M. Gawrycki, obecność kubańską na Czarnym Lądzie można podzielić na kilka etapów:

1959-64: utrzymanie kontaktów dyplomatycznych z radykalnymi rządami afrykańskimi
1964-66: zainteresowanie Afryką subsaharyjską; podróż Che, wysłanie wojsk do Konga-Leopoldville i Konga-Brazzaville
1966-74: misja w Gwinei Bisssau
1974-89: zwiększenie zainteresowania Afryką, głównie w Angoli, potem Etiopii
po 1989: całkowita redefinicja celów i form zaangażowania kubańskiego w Afryce

więcej o stosunkach afrykańsko-kubańskich w:

KUBA I AFRYKA. SOJUSZ DLA REWOLUCJI Rok wydania: 2006 Miejsce wydania: Warszawa Ilość stron: 434 Oprawa: miękka Format: B5
ISBN 83-89964-63-5